රේඛා නිලු‍ක්ෂි හේරත් කොළ පැහැගත් පුංචි කාමරය හඳුන්වන්නේ බංකර් යන නමින්. දහඅට වියැති ලූකස් ඩොස් සැන්ටොස් ඩා කෘස් සහ ඔහුගේ මිතුරන් ඉන්නේ සංගීතයේ රිද්මය සොයමින්. තව ටික කාලයකින් ඔවුන් නිදහස් රැප් තරගයකට මුහුණදෙනවා. ඒ රියෝ ද ජැනයිරෝහි මුඩුක්කු නිවාසවලින් පිරි උප නගර අතරින් වඩා දරුණුම සහ හිංසනයෙන් පිරි උපනගරය වන ‘සිටි ඔෆ් ගෝඞ්ස්’වල. රැප් කලාව

ටිරන් කුමාර බංගගමආරච්චි අනුර කේ. එදිරිසූරිය කවියෙක්. කෙටිකතාකරුවෙක්. පරිවර්තකයෙක්.ඔහු දිනමිණ පුවත්පතේ විශේෂාංග කර්තෘවරයාද වේ. මේ ඔහුය. අනුරගේ ගම කොහෙද? ගම කෑගල්ලේ රඹුක්කන. කන්ද උඩරට පටන් ගන්න තැන. හුදෙකලා ගමක්. පරිසරය නම් ඉතාම සුන්දරයි. ඒත් ජීවිත නම් එච්චර සුන්දර නෑ. හරිම දුෂ්කරයි. තාත්තා මොකද කළේ? අප්පච්චි ගොවියෙක්. අම්මත් ගෙවිලියක්. අද ඉන්න අනුර නිර්මාණය වන පසුබිම හැදෙන්නේ

 ඉඳුනිල් උස්ගොඩ ආරච්චි කිරි ගොටුවක හැඩය ගත් හිස් පළඳනාවලින් ආවණය වූ හිස් ඇතිව කඩිසර වෙළෙන්දියෝ එහා මෙහා දිව යති. උර මත රැඳුණු කත්වල බර නොතකමින් ඔවුහු හඬ නගා කෑ ගසමින් ද සිනා සෙමින් ද වීථි හරහා සැරිසරති. නැවුම් පලතුරු, එළවළු, මල් හෝ විවිධ බෙල්ලන් වැනි දෑවලින් ඒ කත් පිරිලාය. තවත් තැනෙක විසිතුරු රටාවෙන් යුතු සාම්ප්‍රදායික

කේ. සංජීව කැලේ කොලේ අලේ ගැන කංසාමය මතකයක්, අල්කොහොලිය මතකයක් එක්ක දියකරලා ආයෙත් අවුස්සන්න යන්නේ. පහළ වෙල්ලස්සේ කුමන මහ කැලේ අද්දර හේන් කොටන ඉරිඟු ඕසේට වවන දඩයමේත් යන කවිත් කියන (කවි කිව්වාට බයිලා ආරට) කැලේ මහා එකාට කුණුහබ්බෙන් බනින ඇම්ඩනීය කතාබතා ජයටම වගා කරන, හිතුණොත් බණත් කියන ජයේ ගැන. මතක කැබලි එකට පුරුද්දලා මතක මාලයක්

එරන්ද මහගමගේ වෙළෙඳ දැන්වීම්කරුවෙක්, කිරි බෝතලයක්, රාත්‍රී සමාජ ශාලාවක්, බල්ලෙකු, සුදු පැහැති ගැබිණි මවක, කළු පැහැති (දෙමළ) ගැබිණි මවක, මව සොයන කුඩා ගැහැනු ළමයෙකු, බයිසිකල් අලු‍ත්වැඩියා කරන්නෙකු ආදි පුද්ගල චරිත සහ සිදුවීම් කිහිපයක ඝට්ටනය මත දෝලනය වන ‘නිම්නයක හුදකලාව’ සිනමාපටය වඩාත් ආසන්න වන්නේ බහුආඛ්‍යාන සිනමාවට යැයි පැවසීම අසාධාරණ නොවේ. කෙසේ වෙතත් මෙම කුඩා සිදුවීම් මතින්

බූපති නලින් වික්‍රමගේ ලෝක සිනමාවේ ආඛ්‍යාන ඉතිහාසය සලකන විට ප්‍රවණතාවක් ලෙසම අනූව දශකය යනු චිත්‍රපටයක් තුළ යථාර්ථ පැවැත්මත් ප්‍රබන්ධ පැවැත්මත් අතර සීචනය හෙවත් මැස්ම (Sture) මකා දැමුණු අවධියකි. විශේෂයෙන් ඇමරිකානු ජාතික ඬේවිඞ් ලින්ච්ගේ Lost Highway(1997), පීටර් වයර්ගේ Truman Show (1998), මිෂෙල් හනකගේ Funny Games (1997) හා වචෝස්කිලාගේ Matrix  (1999) වැනි චිත්‍රපට හැරවුම් ලක්ෂ්‍ය ලෙස සැලකිය හැක. මේ චිත්‍රපට

තක්ෂිලා ස්වර්ණමාලි ඉන්දියාවේදී 2010 වර්ෂයේ ප්‍රකාශයට පත්කෙරුණු රිෂාන්ගේ මුල්ම පොත ගැන මතක් කළොත්… ඒක කවි පොතක්. මගෙ කවි පොතේ නම ‘වීල්දලින් නිළල්.’ ඒකෙ තේරුම ‘වැටෙන එකේ හෙවණැල්ල.’ උස තැනක ඉඳලා මොනවා හරි වැටනකොට තත්පර ගණනකට හෙවණැල්ලක් තියනවා නේද? ඒක වැටුණාම ඒ හෙවණැල්ල අතුරුදන් වෙනවා. ඊලාම් යුද්ධයත් එහෙමයි. ගොඩාක් උස තැනක ඉඳලා බිම වැටුණා. ඒක උස

මාලතී කල්පනා ඇම්බ්‍රොස් ගෙවී ගිය නව වසක් පුරාවට සියවරකට වැඩිය පෙරළා බැලු‍ණු පොතකි. දහ අට මසක් පුරාවට මග හැරුණු අකුරක් වේ නම් සොයා ගනු පිණිස ස්පර්ශ කළ හැකි වේ දැයි වරින් වර අතගා බලන නමකි. ඒ එක කවිය වරක් කියවූවොත් සිය වරකි. සිතෙයි නම් දොර කවුළු වසාගෙන සිටිය යුතු යැයි එසේ කළ මැන මම සිටින්නෙමි

මංජුල ලන්දෙකුඹුර බි්‍රතාන්‍ය යටත් විජිත පාලනයේ අවසන් කාල වකවානුව වූ එකල මෙරට වැසියන් නිදහස් දේශයක සිහින හදවතේ පොදි ගසමින් සිටි කාලයයි. සුද්දාගෙන් ඇහිඳගත් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව අපේ රටාවට තවාන් දමන්නට පෙරුම් පිරූ කාලයත් එයයි. සිලෝන් නමින් එවකට ලෝකය හඳුනන මේ පුංචි රටේ ක්‍රිකට් පිල අසල්වැසි ඉන්දියාවේ මදුරාසි නගරයේ දී දකුණු ඉන්දීය ක්‍රිකට් පිල සමග සුහද තරගයකට

සටහන /ඡායා රේඛා නිලු‍ක්ෂි හේරත් “මගේ පොඩි පුතාට ෂෙල් එකක් වැදුණේ මගේ ඇස් ඉස්සරහමයි. ඒ ෂෙල් එකෙන්ම තමයි මගේ පුතා එක්ක හිටපු අපේ එහා ගෙදර පදිංචි නංගිත් මියගියේ. මගේ මහත්තයායි මමයි එහා ගෙදර මල්ලියි ඉතිරිවෙලා හිටපු මගේ ලොකු පුතායි එහා ගෙදර දුවයි තමයි ඉතිරිවුණේ. අන්තිම යුද්ධයේදී අපි එක දිගට මාරාන්තික ගමනක් ගමන් කළා. ආමි එක

තරිඳු උඩුවරගෙදර ඡායාරූප ශිල්පී ලාල් හෑගොඩගේ සිව්වැනි ඡායාරූප ප්‍රදර්ශනය වන ‘සොළොසක් රූ’ ප්‍රදර්ශනය ජුනි 23, 24, 25 දිනවල කොළඹ ලයනල් වෙන්ඞ්ට් කලාගාරයේදී පැවැත්වෙයි. මේ ඒ වෙනුවෙන් ඔහු සමඟ කළ සංවාදයකි. අවුරුදු දොළහකට පස්සේ තමයි අලු‍ත් ඡායාරූප ප්‍රදර්ශනයක් කරන්නේ. එපමණ කාලයක් ගෙවීගියත් ඡායාරූප දහසයක් පමණයි ඔබ ඉදිරිපත් කරන්නේ? අවුරුදු දොළහෙන් අටක් අසනීප වෙලා, දෙවරක් අංශභාගය හැදිලා

කැත්ලීන් ජයවර්ධන රජත පුස්තක සම්මානයේ (2017) හොඳම කෙටිකතාව ලෙස පිදුම් ලැබුවේ ‘දුස්ටකමේ සවුන්දර්ය සහ රත්මලානේ තවත් කතා’ ය. මේ සටහන ලියැවෙන්නේ හොඳම කෙටිකතා සංග්‍රහය වශයෙන් තේරුණු ඒ පොතට තවත් බටර් තලියක් ආලේප කරන්නට හෝ විනිශ්චය ප්‍රතිවිවරණයකට ලක් කරන්නට හෝ නොවන බව මුලින් ම කිව යුතු ය. මෙය ලියැවෙන්නේ පොත ලියූ මංජුල වෙඩිවර්ධන ලේඛකයාගේ ආස්ථානය (ඔහුගේ

ආචාර්ය ප්‍රියන්ත උඩගෙදර ඉංග්‍රීසි භාෂාව තුළ Modern  සහ Contemporary වචනද්වය දෘශ්‍ය කලාවට සාපේක්ෂව සුවිශේෂ කර දැක්වීම උදෙසා කැපිටල් M සහ C අකුරුවලින් ලියා දක්වයි. එහෙත් සාමාන්‍ය ව්‍යවහාරයේදී නූතන කලාව සහ සමකාලීන කලාව යන අනුභූතීන් ද්වය තුළම පවතින්නේ සැලකිය යුතු මට්ටමකට අතිච්ඡාදනයවූ ව්‍යාකුලත්වයකි. හේතුව මෙම වචන ද්වයෙහිම අදහස ‘වර්තමානය’ හෝ ‘මෑත අතීතය’ වීමයි. භාවිතයට හා අවස්ථාවට සාපේක්ෂව නූතන යන

ඉඳුනිල් උස්ගොඩ ආරච්චි තිසර ඉඹුලානගේ කුළුඳුල් චිත්‍රපටය වන ‘නිනෝ ලයිව්’ මේ දිනවල තිරගත වෙයි. එකම ධාරාවක චිත්‍රපටවලින් ඔබ්බට ගිය නිර්මාණයක් ලෙස නිනෝ ලයිව් ප්‍රේක්ෂකයාට වෙනස් අත්දැකීමක් රැගෙන එන සිනමා නිර්මාණයක් වුවත් ඊට සිනමා ශාලා විවර වන්නේ නිර්මාණයෙන් වසර අටකට පමණ කාලයකට පසුවය. එහෙත් අද ජනප්‍රිය රංගන ශිල්පීන් හා ශිල්පිනියන් වන ඇතැම් කලාකරුවන් හා කලාකාරිනියන් තම